VilDu?! maakt praten over moeilijke gebeurtenissen, zoals seksueel misbruik, makkelijker. De game werd ontwikkeld met, en voor een slachtoffer van seksueel misbruik. Haar doel: het gemakkelijker maken om over seksueel misbruik te praten.
Kinderen met een posttraumatische stres stoornis na seksueel misbruik hebben vaak moeite om over de gebeurtenissen te praten. Schaamte, angst en het gebrek aan vocabulaire frustreren het gesprek tussen therapeut en cliënt. Deze drie issues worden allemaal bediend in VilDu?! (Deens voor Wil Je?).
Schaamte: de game is non-normatief. Dat betekend: alles kan! Er is geen ‘ongezonde’ of verkeerde relatie te bedenken. Kinderen kunnen kiezen tussen verschillende karakters. Zo is er van beide sekse een 8 jarig kind, een 17 jarige tiener, een 30-40 jarige volwassene, en een 50+er aanwezig. Tevens kunnen karakters helemaal worden uitgekleed en kunnen vrijwel alle seksuele handelingen worden nagebootst. Kinderen die zich schamen om te praten kunnen nu hun ervaringen delen op non-verbale wijze. Tevens hoeven ze de therapeut niet aan te kijken als ze ‘vertellen’, hetgeen eveneens drempelverlagend werkt.
Angst: praten over seksueel misbruik is eng en moeilijk. Zeker tegen een vreemde. Het maken van oogcontact is extra moeilijk. Dankzij de opstelling van de game is dit niet nodig. De game bestaat uit twee tablets: één voor de cliënt en één voor de therapeut. Cliënten kunnen op hun eigen tablet kijken terwijl ze precies zien wat therapeuten op hun tablet doen. Hierdoor kunnen ze, in hun eigen omgeving en met een eigen persoonlijke afstand tot de therapeut, uitleggen wat er is gebeurd.
De game heeft een grote ronde ‘time-out’ knop. Wanneer deze wordt ingedrukt bevriest het spel en kan de therapeut pas verder ‘spelen’ als de cliënt toestemming heeft gegeven om door te gaan. Hierdoor zijn kinderen minder angstig om her-getraumatiseerd te geraken. Zij zijn in controle. Zij bepalen of de game doorgaat of stopt.
Vocabulaire. De game is redelijk expliciet in haar vormgeving. Zo kunnen kinderen o.a. een hand, een mond, een oog, een vagina, of een piemel selecteren. Deze kunnen ze over hun karakter of over het karakter van de therapeut bewegen. Hierdoor geven ze aan wat er is gebeurd zonder dat ze hoeven te spreken. Dit versnelt het proces dramatisch.
Tijdens een sessie met een meisje van 7 werd duidelijk dat het kind geen kennis van het woord masturberen had. Noch had ze enige notie wat masturberen betekende. In de therapiesessie liet een ze zien hoe haar buurman zichzelf aftrok. “Zo boem boem, met zijn vuist’ vertelde ze, terwijl ze handicoon heftig heen en weer bewoog over de penis van de man. De game helpt jonge cliënten om zaken uit te leggen die ze schaamtevol of angstig vonden, of waar ze simpelweg de woorden niet voor hebben.
Motivatie
Best Serious Game
De game heeft reeds 3 weken van een therapiesessie kunnen halen. Normaliter zou de therapeut langer bezig zijn met het creëren van vertrouwen en een gedeeld vocabulaire. Met de game kon hij in slechts 5 minuten hetzelfde klaarspelen waar hij normaal gesproken 3 weken voor nodig had.
De game wordt nu geïmplementeerd in therapiesessies van de Rading, tevens wordt toenadering gezocht met andere partijen (zedenpolitie, pretty women, etc.) om de game eveneens in te zetten. Hiermee achten we een steeds grotere groep slachtoffers te helpen in het verwerken van hun ervaringen.
De gameontwikkelaars hebben een ingewikkeld en zeer complex probleem vertaald naar een eenvoudige en doeltreffende game. Dit hebben ze gedaan door zich open te stellen voor dergelijke nare en moeilijke problematiek. Niet alleen resulteerde dit in een mooi product, maar hebben de ontwikkelaars zelf veel geleerd over intimiteit, liefde en seksualiteit.
Op vildugame.wordpress.com staat het volledige verhaal van de bijzondere ontwikkeling van de game uitgeschreven. Voor iedereen een interessante uiteenzetting van een heftig, maar bijzonder ontwerpproces.
Motivatie 2e categorie
Best Co-Production
VilDu?! is ontwikkeld door vijf partijen die intens hebben samengewerkt om de game te ontwikkelen.
1) de Rading - Frank Lips - Familie Therapeut met een expertise in seksueel misbruik
2) YipYip - Tim Pelgrim en Paul Bierhaus - App en Game ontwikkelaars met een sterke nadruk op serious games
3) Anoniem - ervaringsdeskundige - een vriend van het gezelschap die moedig genoeg is geweest om zijn verhaal van a tot z te vertellen. Tevens was zijn bijdrage van onschatbare waarde tijdens de uitwerking van de game. Een toonbeeld van lef en doorzettingsvermogen.
4) Lapp - Dr. Menno van Pelt-Deen - Ontwerper en onderzoeker van games voor ouders die aanzetten tot sociale interactie tussen ouder en kind. Hij heeft het gezelschap bij elkaar gebracht en gestimuleerd om zich te buigen over deze ingewikkelde problematiek.
5) Fontys ICT - Lectoraat Interaction Design - Dr. Mark de Graaf - Werken aan de positionering, implementatie en validatie van de game
De ontwikkeling van de game vroeg om de nodige openheid, en dus, het kwetsbaar opstellen van alle betrokkenen. Het doet pijn en het vraagt om een bepaalde doortastendheid en empathisch vermogen om aan dit project te werken. Bovenal vraagt de ontwikkeling van deze game om een sterk vertrouwen in elkaar. Dat dit vertrouwen is gegroeid blijkt uit de lange gesprekken die voor en na de ontwikkeling van de game zijn gevoerd.
Niet alleen heeft de game verschillende kinderen geholpen tijdens hun therapie, de ontwikkeling en innige samenwerking heeft de ervaringsdeskundige helderheid en rust gegeven. Het ontwerpproces had voor hem een sterke therapeutische waarde. Alleen hierom is deze coproductie bijzonder en indrukwekkend te noemen.
Motivatie 3e categorie
Best Game Design
Een game maken waar de drempelverlagende werking van sexting, cybersex en online dating sites op een manier wordt gebruikt die niet grensoverschrijdend is, mag een prestatie genoemd worden. Sterker nog, de game legt juist de nadruk op grensbewaking, zonder het af te dwingen. Tevens voelt de game 'licht en toegankelijk' ondanks haar zware kost.
Het terugbrengen van de complexe en intergerelateerde problematiek van een posttraumatische stres stoornis naar twee kerndoelen: non-verbaal communiceren en grenzen durven stellen, is een moeilijk proces. Zoals Johan Kruijf zei: voetbal is een simpel spel, maar het is heel moeilijk om simpel te voetballen. Eenzelfde kan gezegd worden over VilDu?: het spel spelen is simpel, maar het is heel moeilijk om een simpel spel te ontwerpen.
De game is zo goed ontworpen dat kinderen het intuïtief gebruiken en zich kunnen uiten op een manier die hiervoor niet/minder mogelijk was.
Motivatie 4e categorie
Best Co-Production
Om een zwaar onderwerp zoals seksueel misbruik op gepaste en toch lichte wijze te tonen is een bijzondere uitdaging. Paul Bierhaus weet als geen ander de balans te vinden in de zwaarte van het onderwerp en positieve en prettige associaties die bij intimiteit horen.
Tevens is er veel werk gestoken in het weerspiegelen van de culturele diversiteit van onze eindgebruikers. De karakters zijn allemaal van gemixte afkomst. Het is onduidelijk welke culturele achtergrond de karakters hebben, waardoor het makkelijker wordt voor iedere speler om zich te identificeren met de karakters.
We denken dat de gevoeligheid voor zowel de culturele afkomst als het onderwerp resoneert in de vormgeving die schoon, speels maar toch serieus is. Een knap staaltje werk dat er gewoon prachtig uitziet
